(Επαναδημοσίευση)
{...}εσύ Ψυχή που αντέχεις να καείς
μέσα στη νύχτα του κόσμου αιώνια λυπημένη
δες, ένα πεφτάστρο σε πλησιάζει τώρα πριν σκεφτείς
ότι κουράστηκες να ζεις στην αθωότητα δοσμένη...
θυμήσου: η δική σου γειτονιά δεν έχει κρύο ούτε ερημιά
στοχαστικά αναδύεται το φως εκεί
καθώς αστράφτει η προσευχή σε μια γωνιά
του νου σαν σπίθα τόση δα μικρή
και ανάβει μεγαλύνοντας τον αγαθό σπόρο
του χάους μιαν εκδίκηση φοβερή
Π'ΩΣ στοιχειώνει λέει ο θάνατος του αθώου το χώρο
σαν όνειρο παιδιού και πεταλούδα χρυσή{....}
Υπάρχει Ελπίδα
Πριν από 5 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου