2.3.09

ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ

...Μιλούσε για τη γνώση, την ονόμαζε
την πρώτη αδυναμία των ανθρώπων.
'Μα θα μιλήσω απόψε κι' ας με δέσουνε,
ξέρω τα μυστικά των άγιων τόπων!...

Μ.Πολυδούρη


Ιστορία εφάμαρτη – τη νιώθει το πετσί μου - από καταβολής του κόσμου
γενεσιουργός είναι αιτία μαζί
και ύστατος πειρασμός στη Τέχνη του μυαλού...
λόγω τιμής ήμουν σε αυτούς τους τόπους
συντροφιά θαρρώ με χιλιάδες εξαπτέρυγες φωνές
σφραγίδες άλλου κόσμου
οριστική έκσταση στο παράξενο -το σέβομαι και το αγαπώ
γιατί μοναχά αυτό τίμια στέκεται απέναντι μου- ήταν …

μιλούνια οι ” έξυπνοι” ολούθε γύρω μπαζώνουν το κενό με γνώση
τόσο εύθραυστη σαν artista που ωστόσο πιάνει τα μηνύματα
και κρατάει καλά τούτο το πανδαιμόνιο “γρηγορείτε …επί Γης Πόλεμος μα στους Ουρανούς Ειρήνη…”
και όταν ντρέπομαι που δίπλα τους καθημερινά
ακόμη πρέπει να υπάρχω
δε τους φοβάμαι όμως θέλω να γλιτώσω
γιατί οι άνθρωποι αν και
κατά βάθος θέλουν κάτι ιερό, κάτι που εξευγενίζει
στα ρηχά πνίγεται το δικό τους άστρο…

μα πίσω απ’ τις σκιές δεμένος
είμαι με γλυκό φιλί σημάδι προσφυγιάς στο μέτωπό μου
και με εκατοντάδες τύψεις αγκάθια στο νου καλωσήλθες λέω:
δως μου πάλι το φως μου με λάσπη
από εκείνο το περβόλι με τις ελιές στους άγιους τόπους….

1 σχόλιο:

  1. ...Κι οι εποχές να εναλλάσσονται

    κι εμείς πιο όμορφα χυδαίοι

    να μπαζώνουμε το μυαλό

    την καρδιά να γυψώνουμε

    να μην αντιστέκεται...

    Καλημέρα Κωνσταντίνε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή