...Λιπόψυχη η ανάσα του που αφήνεται
να πετάει πάνω απ' την αρπακτική σκήνη
με ελαφρές σαν του ανέμου τις ριπές
καθώς περνά απ' τις φυλλωσιές κινήσεις...
Πόσο δυνατά χτυπάει η καρδιά του
κάθε που συντονίζεται
με την παράλογη περιστροφή της Γης στο πουθενά...
Δέχεται κοσμικές δονήσεις
και θέλει να τις μοιράσει κομματιαστά
σε πελώρια κύματα αισθημάτων
σαν υποτροπές παράφορης αγάπης αδιέξοδων εραστών
ύψιστη έκφρασης ζωής τα βήματά του να αντηχήσουν
στο νου των θεατών σαν καταιγίδες εξέγερσης στης πόλης
τη γαλήνη....
Ποιο το αποτέλεσμα μετά από τόσα χρόνια στην Εκκλησία;
Πριν από 35 δευτερόλεπτα
κάθε που σε διαβάζω,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν θέλω να πω τίποτε...
μόνο μια καλημέρα...
με χαρά τρέχω στα "καινούρια" σου!
..................
Όμορφη γραφή σε οτι διαβασα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα
Φανταστικό ποίημα, χρησιμοποίησες ανάγλυφες εκφράσεις που προκαλούν το θαυμασμό του αναγνώστη!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δέχεται κοσμικές δονήσεις
και θέλει να τις μοιράσει κομματιαστά
σε πελώρια κύματα αισθημάτων"
Αυτό με συγκίνησε περισσότερο. Αλλά να μη το αντιγράψω κι ολόκληρο, ε;
Ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σας.Με τιμούν ιδιαίτερα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
Εξαιρετική η γραφή σου φίλε μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα!
ΕΜΕΙΝΑ ΑΦΩΝΗ .....ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή