ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΣΤΙΧΟ ΤΟΥ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ

Ποιητές, πώς σβήνετε πικροί ξενιτεμένοι!

Κ.Καρυωτάκης

Μικροί ήρωες ,σύντροφοι του κυκλώνα,
που εγκαταβιώσαν σε μεγάλες συμφορές
κάποτε φιμώσανε με καμπάνες φωνές
τους δρόμους προς τα άγρια μελλούμενα
και από τότε ξεψυχούν στην άσφαλτο γυρεύοντας τη φωνή τους
…για την ακρίβεια τούς μέτρησαν με λάθος μέτρο
πίσω απ’ τα μάτια τούς μέτρησαν μια ωραία πρωία με άλλα μάτια
στο συναπάντημα εκδίκησης και στάχτης
τις ώρες που πεσμένα τα ροδόφυλλα στο χώμα
ποδοπατούνται από “ανήσυχους ευυπόληπτους” πολίτες…

…και δίχως μια στάλα ουρανό στα βλέφαρά τους
τρικλίζοντας πήραν το δρόμο που ολοένα ανεβαίνει μέχρι εκεί
που αδέσποτες οι νύχτες ζωντανεύουνε το σκοτάδι
με αλήθειες που σφηνώνουν στα πιο όμορφα ψέματα
με καρδιές εραστών που ξηλώθηκαν από σπαρακτική αγάπη
…σε μυστικό δείπνο τώρα πια αιώνια συναγμένοι…