Μια ουτοπία ντύνει τη ψυχή
στα παλιατζίδικα το πανωφόρι της κρέμεται...
...στολίδια οι λέξεις...πότε πότε με αλληγορίες
πρόχειρα στημένες...μα πιο συχνά,ναι,πιο συχνά
τότε που η απαγγελία ποιημάτων ομαλά
κάνει της πλάσης τα εξογκώματα
και μυστικές οι ώρες που αυτά γεννιούνται
αναβοσβήνουν στο κάτωχρο απ' τις διαμαρτυρίες
πρόσωπό της ποίησης...και εξαπολύονται
με ταχύτητα φωτός εδώ και εκεί
να αποκαταστήσουν θέλουν την τιμή
χιλιάδων τυφεκισμένων συνειρμών
που ακτινοβόλησαν θαρρώ
αυτές τις λέξεις....
π. Δημήτριος Μπεζάν: Ένα φως επήγασε από τα κεφάλια δύο μοναχών!
Πριν από 56 δευτερόλεπτα